H Ανάσταση του Κίτσου

Χθες, μετά από πολύ καιρό αποφασίζω να πάρω το αμάξι και να κάνω μια βόλτα μαζί με τη μάνα μου. Ξεκλειδώνουμε, μπαίνω εγώ μέσα και η μάνα μου απέξω να με βοηθήσει να ξεπαρκάρω( μη χτυπήσουμε και κανένα αυτοκίνητο) και πάω να βάλω μπροστά τη μηχανή. Γυρίζω το κλειδί, πατάω συμπλέκτη( όσο απίστευτο και να είναι θέλει συμπλέκτη για να μπει μπρος) και ακούω ένα θόρυβο, λες και παραπονιόταν ο Κίτσος."Μπα" σκέφτομαι "δε θα το έκανα καλά".Το ξανακάνω και πάλι αυτός ο θόρυβος..Το λέω στη μάνα μου, ξαναδοκιμάζουμε, τίποτα. Φωνάζουμε και κάτι γείτονες και αυτοί τίποτα. Σκεφτόμαστε μήπως είναι μπαταρία(ναι, είχα καιρό να το κουνήσω..). Παίρνουμε τα καλώδια, και παίρνουμε από τον μπροστινό μας μπαταρία( ναι υπήρχε και άντρας στη παρέα γιατί αν περιμέναμε από εμάς, ακόμα θα το ψάχναμε)..Και φανταστείτε τί έγινε...Τίποτα. Αποφασίζουμε οτι δε μπορούμε να κάνουμε κάτι και οτι πρέπει να καλέσουμε οδική βοήθεια.
Σήμερα, καλώ την οδική βοήθεια και σε κανα μισάωρο μου χτυπάνε το κουδούνι. Κατεβαίνω, πάω να βάλω μπρος για να δει ότι δεν μπαίνει,και αρχίζουμε πάλι με τα καλώδια και μια μπαταρία δοκιμές. Έπαιρνε μπρος, αλλά μόλις το έκλεινα και ξανάνοιγα τη μηχανή πάλι αυτός ο θόρυβος..Τελικά, με τα πολλά πολλά μας λέει ο άνθρωπος της οδικής βοήθειας πρέπει να πάτε στη Toyota να αλλάξετε μπαταρία. Αλλά, δεν έπρεπε να σβήσει ούτε μια φορά γιατί ύστερα δε γινόταν να πάρει μπρος. Εγώ φοβόμουν και ένας γείτονας προσφέρθηκε να το πάει μέχρι την αντιπροσωπία. Πήγαμε, περιμέναμε( πολύ) μας άλλαξαν τη μπαταρία και έτσι ζωντανός και πάλι ο Κίτσος, γυρίσαμε σπίτι.

Big Fish -μπλιάχ

Χθες το βράδυ, αποφάσισα να κάτσω να δω καμιά ταινία(δεν είχα τί άλλο να κάνω και ήθελα να αυξήσω το χώρο στο δίσκο).Είχα εδώ και πολύ καιρό το Big Fish όπου μου το είχε προτείνει ένα παιδί ως "ταινιάρα". Αρχίζω λοιπόν και βλέπω ότι στους τίτλους έγραφε Tim Burton.Είχα δει παλαιότερα 2 ταινίες τους, η μία το Corpse Bride(που μου άρεσε) και η άλλη το Charlie andthe Chocolate Factory(που δε μου άρεσε)..
Η ταινία ήταν μια μούφα..Με κούρασε ιδιαίτερα και νομίζω ότι πρέπει να με συγχαρώ (αφού κανείς άλλος δε θα το κάνει) που δεν εγκατέλειψα την ταινία στη μέση και την είδα μέχρι το τέλος...Ήταν 2 ώρες πεταμένες Καλύτερα να καθόμουν και απλά να κοίταγα το ταβάνι...Είχε ελάχιστες καλές στιγμές συγκίνησης ενώ όλες οι άλλες ήταν για να κοπούν στο μοντάζ.
Θεωρώ ότι το παιδί που μου τη πρότεινε τελικά δε με συμπαθούσε ιδιαίτερα (για να μην πω καθόλου και ακουστώ κακιά-- εντάξει ίσως είμαι λίγο υπερβολική). Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως ονόματα του Hollywood, όπως ο Danny DeVito και η Jessica Lange αποφάσισαν να παίξουν σε μία τέτοια ανούσια ταινία. Βέβαια, στη ταινία έπαιζε και η Helena Bonham Carter, η οποία είναι γυναίκα του Tim Burton. Ένας ακόμα ηθοποιός που έχει παίξει σε πάρα πολλές ταινίες του Tim Burton είναι ο Johnny Depp και στις περισσότερες έχει συμπρωταγωνιστήσει με την Helena Bonham Carter.Είδες τελικά τι είναι να κάνεις τις σωστές διασυνδέσεις...
Αν θέλετε τη συμβουλή μου : ΜΗ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΤΑΙΝΙΑ για το δικό σας καλό...

Η διαφήμιση με τον γέρο και το παγωτό Magnum!

Ταξίδι στη Πρέβεζα.

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε είχα πάει Πρέβεζα. Πήγα με ένα σύλλογο και με τη μητέρα μου. Ήταν πολύ ωραία. Ξεκινήσαμε το Σάββατο το πρωί(γύρω στις 6) από ένα καθορισμένο σημείο στη Νίκαια, που για να φτάσουμε εκεί ξυπνήσαμε γύρω στις 4.Πήγαμε Ρίο και περάσαμε από τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου(επιτέλους την είδα).Γύρω στο μεσημέρι, αφού είχαμε φάει σε μια τέλεια ταβέρνα δίπλα στο κύμα όπου φύσαγε και έτσι δεν καταλαβαίναμε ζέστη, πήγαμε στο ξενοδοχείο μέσα στη Πρέβεζα να ξεκουραστούμε. Το ξενοδοχείο ήταν περιποιημένο και είχε ωραία δωμάτια. Το απόγευμα πήγαμε σε κάτι αρχαία(μεταξύ μας χάλια ήταν),όπου πληρώσαμε και είσοδο για να δούμε δύο δωματιάκια με κάτι πέτρες. Υστέρα μας άφησαν ελεύθερους να σουλατσάρουμε στη Πρέβεζα, όπου είχε δίπλα στη θάλασσα καφετέριες, ταβέρνες και γενικά είχε πολλές επιλογές για να περάσεις την ώρα σου. Καθίσαμε για καφέ και μετά πήγαμε για φαγητό.
Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε νωρίς και κατεβήκαμε να πάρουμε πρωινό στο ξενοδοχείο. Ωραίος μπουφές και είχε ό,τι τράβαγε η ψυχή σου. Στις 9 φύγαμε από το ξενοδοχείο με τις βαλίτσες και πήραμε το δρόμο του γυρισμού. Περάσαμε από το Νεκρομαντείο( ναι και άλλα αρχαία είδα) και μετά πήγαμε στο ποταμό Αχέροντα,όπου και καλά από εκεί πέρναγαν οι νεκροί για να πάνε στο Άδη. Φοβερό μέρος, καταπράσινο, με δροσιά και καταπληκτικό τοπίο. Εκεί οργανώνουν rafting και έχουν και άλογα για να κάνεις αν θες μια βόλτα. Ύστερα πήγαμε στο Ζάλογγο και καθίσαμε να φάμε σε ένα εστιατόριο. Απέναντι μας βλέπαμε το μνημείο που έχουν κατασκευάσει με τις Σουλιωτοπούλες. Εκεί βέβαια μας έπιασε μια μπόρα αλλά δε μας χάλασε καθόλου τη διάθεση. Μετά περάσαμε από την Άρτα, είδαμε το Γεφύρι της και μας άφησαν για λίγο στη παραλία, όπου η θάλασσα ήταν ζεστή και θα έκανα καμιά βουτιά αλλά το μαγιό ήταν στη βαλίτσα. Μετά κατευθυνθήκαμε προς το Αντίρριο για να πάμε Αθήνα. Βέβαια, συναντήσαμε κίνηση στη επιστροφή(κοντά στη Κακιά Σκάλα) και έτσι ήμασταν στη Νίκαια γύρω στις 12.
Τα μόνα μειονεκτήματα ήταν τα εξής:
1)Οι περισσότεροι ήταν μιας κάποιας ηλικίας και συνέχεια ακούγαμε τραγούδια του τύπου "Άστα τα μαλάκια σου ανακατεμένα".Ένα σύγχρονο τραγούδι δεν άκουσα δύο μέρες..
2)Ακούσαμε πολλά επαναστατικά τραγούδια. Στο τέλος ένα τσακ ήμουν να πάρω το ντουφέκι να πάω να κατακτήσω τη Κωνσταντινούπολη μόνη μου.
3)Από τη Παρασκευή και σε όλη τη διάρκεια της εκδρομής ήμουν συναχωμένη, με πυρετό και δε μπόρεσα να το ευχαριστηθώ 100%.Ακόμα και σήμερα δεν είμαι εντελώς εντάξει.
Πάντως, είμαι χαρούμενη που δεν το ακύρωσα(έπεσε και αυτή η ιδέα)..Πέρασα καλά αν και κουράστηκα λίγο αν σκεφτείς οτι το Σάββατο δεν είχα κοιμηθεί ούτε 2 ώρες από το πυρετό.