Τρίτη 1 Ιουλίου 2008

Ταξίδι στη Πρέβεζα.

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε είχα πάει Πρέβεζα. Πήγα με ένα σύλλογο και με τη μητέρα μου. Ήταν πολύ ωραία. Ξεκινήσαμε το Σάββατο το πρωί(γύρω στις 6) από ένα καθορισμένο σημείο στη Νίκαια, που για να φτάσουμε εκεί ξυπνήσαμε γύρω στις 4.Πήγαμε Ρίο και περάσαμε από τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου(επιτέλους την είδα).Γύρω στο μεσημέρι, αφού είχαμε φάει σε μια τέλεια ταβέρνα δίπλα στο κύμα όπου φύσαγε και έτσι δεν καταλαβαίναμε ζέστη, πήγαμε στο ξενοδοχείο μέσα στη Πρέβεζα να ξεκουραστούμε. Το ξενοδοχείο ήταν περιποιημένο και είχε ωραία δωμάτια. Το απόγευμα πήγαμε σε κάτι αρχαία(μεταξύ μας χάλια ήταν),όπου πληρώσαμε και είσοδο για να δούμε δύο δωματιάκια με κάτι πέτρες. Υστέρα μας άφησαν ελεύθερους να σουλατσάρουμε στη Πρέβεζα, όπου είχε δίπλα στη θάλασσα καφετέριες, ταβέρνες και γενικά είχε πολλές επιλογές για να περάσεις την ώρα σου. Καθίσαμε για καφέ και μετά πήγαμε για φαγητό.
Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε νωρίς και κατεβήκαμε να πάρουμε πρωινό στο ξενοδοχείο. Ωραίος μπουφές και είχε ό,τι τράβαγε η ψυχή σου. Στις 9 φύγαμε από το ξενοδοχείο με τις βαλίτσες και πήραμε το δρόμο του γυρισμού. Περάσαμε από το Νεκρομαντείο( ναι και άλλα αρχαία είδα) και μετά πήγαμε στο ποταμό Αχέροντα,όπου και καλά από εκεί πέρναγαν οι νεκροί για να πάνε στο Άδη. Φοβερό μέρος, καταπράσινο, με δροσιά και καταπληκτικό τοπίο. Εκεί οργανώνουν rafting και έχουν και άλογα για να κάνεις αν θες μια βόλτα. Ύστερα πήγαμε στο Ζάλογγο και καθίσαμε να φάμε σε ένα εστιατόριο. Απέναντι μας βλέπαμε το μνημείο που έχουν κατασκευάσει με τις Σουλιωτοπούλες. Εκεί βέβαια μας έπιασε μια μπόρα αλλά δε μας χάλασε καθόλου τη διάθεση. Μετά περάσαμε από την Άρτα, είδαμε το Γεφύρι της και μας άφησαν για λίγο στη παραλία, όπου η θάλασσα ήταν ζεστή και θα έκανα καμιά βουτιά αλλά το μαγιό ήταν στη βαλίτσα. Μετά κατευθυνθήκαμε προς το Αντίρριο για να πάμε Αθήνα. Βέβαια, συναντήσαμε κίνηση στη επιστροφή(κοντά στη Κακιά Σκάλα) και έτσι ήμασταν στη Νίκαια γύρω στις 12.
Τα μόνα μειονεκτήματα ήταν τα εξής:
1)Οι περισσότεροι ήταν μιας κάποιας ηλικίας και συνέχεια ακούγαμε τραγούδια του τύπου "Άστα τα μαλάκια σου ανακατεμένα".Ένα σύγχρονο τραγούδι δεν άκουσα δύο μέρες..
2)Ακούσαμε πολλά επαναστατικά τραγούδια. Στο τέλος ένα τσακ ήμουν να πάρω το ντουφέκι να πάω να κατακτήσω τη Κωνσταντινούπολη μόνη μου.
3)Από τη Παρασκευή και σε όλη τη διάρκεια της εκδρομής ήμουν συναχωμένη, με πυρετό και δε μπόρεσα να το ευχαριστηθώ 100%.Ακόμα και σήμερα δεν είμαι εντελώς εντάξει.
Πάντως, είμαι χαρούμενη που δεν το ακύρωσα(έπεσε και αυτή η ιδέα)..Πέρασα καλά αν και κουράστηκα λίγο αν σκεφτείς οτι το Σάββατο δεν είχα κοιμηθεί ούτε 2 ώρες από το πυρετό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: