Ταξίδι στο χωριό

Χθες το απόγευμα γύρισα απο το χωριό, τη ξακουστή Μαγούλα(όχι αυτή κοντά στην Αθήνα αλλά τη Μαγούλα Μεσσηνίας). Είχα φύγει Δευτέρα μεσημέρι και το απόγευμα ήμουν εκεί. Ο δρόμος ήταν πολύ καλός μέχρι την Τρίπολη αλλά ύστερα έπρεπε να ήσουν προσεκτικός λόγω στροφών και του στενού δρόμου. Πήγα με τη μητέρα μου που είχε κάτι δουλειές να κάνει και να δούμε το σπίτι που το είχε φτιάξει ο θείος μου και είχαμε να πάμε πάρα πολλά χρόνια. Καταλαβαίνετε το σοκ που έπαθα μόλις πήγα αφού στο χωριό δεν υπήρχε ψυχή. Έβγαινες στο δρόμο και μια καλημέρα δεν μπορούσες να πεις( μόνο κάτι κότες συναντούσες). Γραφικό χωριό αλλά μπορούσες να ζήσεις για πολύ λίγο καιρό( ειδικά εγώ που έχω συνηθίσει στη φασαρία και την πολυκοσμία) και μόνο με αυτοκίνητο αφού στο χωριό το μόνο που υπήρχε ήταν ένα μπακάλικο-καφενείο και τίποτα άλλο. Μόνο αν είχες αυτοκίνητο μπορούσες να πας στα γύρω χωριά που είχαν περισσότερο κόσμο(μη φανταστείτε τρελό πληθυσμό) αλλά δυστυχώς εμείς δεν είχαμε αμάξι και έτσι έπρεπε να φωνάξουμε ταξί για τις μετακινήσεις. Φυσικά κλεινόμασταν στο σπίτι από τις 8 αφού τότε βράδιαζε και καθόμασταν και βλέπαμε τηλεόραση. Το τι μύγα σκοτώσαμε αυτές τις 2 μέρες δε λέγεται. Το μόνο πρόβλημα που δεν είχες εκεί ήταν το θέμα του parking. Είχε άπλα και ακόμα και στα μεγαλύτερα χωριά μπορούσες να παρκάρεις άνετα.
Γενικά ωραία εμπειρία και ένας καλός τρόπος για να ξεφύγεις απο το καυσαέριο και τα προβλήματα της πόλης, να ηρεμήσεις και να κάνεις ολιγοήμερες διακοπές-πάντα όμως με αυτοκίνητο.

Αχ, αυτοί οι γονείς..

Πριν από λίγη ώρα είχα μια λιγούρα. Στην προσπάθεια μου να βρω κάτι να χλαπακιάσω και αφού έψαξα όλη τη κουζίνα και δε βρήκα τίποτα άνοιξα και τη κατάψυξη. Και βρήκα...Μια κατάψυξη γεμάτη παγωμένη Coca Cola.
Προφανώς, η μάνα μου αποφάσισε να βάλει στο ψυγείο μία. Για να γίνει πιο γρήγορα την έβαλε στη κατάψυξη, τη ξέχασε και αυτή από τη χαμηλή θερμοκρασία έσπασε. Και φυσικά αναγκάστηκα να αδειάσω όλη τη κατάψυξη και να την καθαρίσω. Και να πεις οτι ήταν η πρώτη φορά που το έκανε.. Αλλά τις άλλες φορές το έκανε με νερό όχι με Coca Cola..
Τί να πεις με αυτούς τους γονείς; Και το χειρότερο ξέρετε ποιό είναι; Ακόμα δεν έχω βρει τι να φάω...

Η απορία....

Γιατί κάθε Σεπτέμβριο αρρωσταίνω? Ούτε ραντεβού να κλείνω και κάθε αρχές Σεπτέμβρη είμαι κρυωμένη...Έτσι υποδέχομαι εγώ το φθινόπωρο...

Ταξίδι στη Κίνα

Σήμερα το πρωί, έφυγε η κολλητή μου για Κίνα και συγκεκριμένα για Πεκίνο. Θα λείψει 2 χρόνια για μεταπτυχιακό πάνω στο αντικείμενο που έχει σπουδάσει..Θα έρχεται 2 φορές το χρόνο(τον Ιανουάριο που σταματάνε οι Κινέζοι για ένα μήνα και το καλοκαίρι 3 μήνες). Τα συναισθήματα ανάμεικτα και για μένα αλλά και κυρίως για αυτήν που θα χάσει για 2 χρόνια τους φίλους και την οικογένεια της αλλά σκέφτεται οτι είναι για καλό σκοπό.
Βασούλα καλά να περάσεις, καλή δύναμη ειδικά στην αρχή (κάθε αρχή και δύσκολη δε λένε;) και να προσέχεις.. Σ' αγαπώ πολύ!!!