Χθες το βράδυ, αποφάσισα να κάτσω να δω καμιά ταινία(δεν είχα τί άλλο να κάνω και ήθελα να αυξήσω το χώρο στο δίσκο).Είχα εδώ και πολύ καιρό το Big Fish όπου μου το είχε προτείνει ένα παιδί ως "ταινιάρα". Αρχίζω λοιπόν και βλέπω ότι στους τίτλους έγραφε Tim Burton.Είχα δει παλαιότερα 2 ταινίες τους, η μία το Corpse Bride(που μου άρεσε) και η άλλη το Charlie andthe Chocolate Factory(που δε μου άρεσε)..
Η ταινία ήταν μια μούφα..Με κούρασε ιδιαίτερα και νομίζω ότι πρέπει να με συγχαρώ (αφού κανείς άλλος δε θα το κάνει) που δεν εγκατέλειψα την ταινία στη μέση και την είδα μέχρι το τέλος...Ήταν 2 ώρες πεταμένες Καλύτερα να καθόμουν και απλά να κοίταγα το ταβάνι...Είχε ελάχιστες καλές στιγμές συγκίνησης ενώ όλες οι άλλες ήταν για να κοπούν στο μοντάζ.
Θεωρώ ότι το παιδί που μου τη πρότεινε τελικά δε με συμπαθούσε ιδιαίτερα (για να μην πω καθόλου και ακουστώ κακιά-- εντάξει ίσως είμαι λίγο υπερβολική). Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως ονόματα του Hollywood, όπως ο Danny DeVito και η Jessica Lange αποφάσισαν να παίξουν σε μία τέτοια ανούσια ταινία. Βέβαια, στη ταινία έπαιζε και η Helena Bonham Carter, η οποία είναι γυναίκα του Tim Burton. Ένας ακόμα ηθοποιός που έχει παίξει σε πάρα πολλές ταινίες του Tim Burton είναι ο Johnny Depp και στις περισσότερες έχει συμπρωταγωνιστήσει με την Helena Bonham Carter.Είδες τελικά τι είναι να κάνεις τις σωστές διασυνδέσεις...
Αν θέλετε τη συμβουλή μου : ΜΗ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΤΑΙΝΙΑ για το δικό σας καλό...
6 σχόλια:
Κάτι ξέρω που δεν την ακούμπησα! Εντάξει ηρέμησε τουλάχιστον τώρα δεν θα τρώει χώρο από το δίσκο μας
Λοιπόν είναι πράγματι ταινιάρα και συμφωνώ με τον φίλο σου καθώς και με 93.577 ακόμα άτομα που την ψήφισαν στο imdb. Δεν είναι μούφα, δεν είναι ανούσια και έχει όμορφες σκηνές όπως αυτές που μας έχει συνηθήσει ο Μπάρτον τόσα χρόνια. Το οτι δεν την κατάλαβες δεν σημαίνει οτί η ταινία δεν είναι καλή. Εχώ καιρό να την δω αλλά θα την κατεβάσω και θα την δω ξανά μόνο και μόνο για να επιχειρηματολογήσω. Για αρχή θα πω πως στο imdb έχει ένα όμορφο στρογγυλό 8.0 κάτι που σημαίνει οτί οι περισσοτεροι ανθρωποι διασκέδασαν με αυτή την ταινία. Μόνη σου άλλωστε είπες οτί έχεις δεί μόνο 2 ταινίες του Μπάρτον...ίσως πρέπει λοιπον να δεις μερικές ακόμα παλιότερες διμιουργίες του Τιμ για να καταλάβεις το μοτίβο που κινήται ο σκηνοθέτης.
ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΑΝΘΡΩΠOI...ΜΗΝ ΑΚΟΥΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ....
Γεια χαρά σας και από μένα!
Σε βρήκα και ήρθα να αποκαταστήσω την τάξη για την ταινία!
Είναι το λευκό του Tim Βurton. Του κατάμαυρου Tim Burton, ένας ύμνος για τη ζωή, για τον άνθρωπο, για τη φύση. Μια αλληγορία που ξεπρενάει τα όρια κάθε λογικής. Συμβουλή: μην προσπαθήσετε να την τεμαχίσετε με τη λογική σας απλά προσπαθήσετε να την νιώσετε, να την αισθανθείτε και να ταξιδέψετε μαζί...
υγ. Καλώς σε βρήκα...
Γειά σου kioy.Καλώς σε βρήκα και εγώ...Για να καταλάβω:εσύ βρήκες οτι η ταινία δίνει κάποιο νόημα;Πολύ θα ήθελα να μου το εξηγήσεις γιατί εγω δε κατάλαβα κανένα νόημα...
Γεια σου αγαπητή μου Anastasia...
Και βέβαια το Big Fish έχει νοήματα, έναν ολόκληρο αισθαντικό και άλλο τόσο αλληγορικό που έρχεται να σε κυριέυσει... όχι με κάποιον διδακτικό τρόπο απαραίτητα, άλλωστε οι διδαχές δεν αρμόζουν στο πρώτο επίπεδο μιας ταινίας...
Μου φαίνεται πως θα με βάλεις να ξεσκονίσω το ημερολόγιο μου 4 ετών(από τότε έχω να το δω) για να αμυνθώ των ισχυρισμών μου... Προς το παρών θυμάμαι τον ύμνο στην φαντασία, όχι με τη μορφή του ψεύδους, αλλά σε μια αγνότερη και λυρικότερη έκφραση. Την σύνδεση δυο ζωών, συγγενικών, που εκ της θέσης τους και μόνο ήταν καταδικασμένες να απέχουν και να αλληλοεξουδετερώνονται... Θυμάμαι ακόμα τον μικρό τύπο απέναντι στο γίγαντα, έντρομος να συνειδητοποιεί την απομάκρυνση του από την κλειστή του γυάλα! Θυμάμαι ακόμα τα κρεμασμένα παπούτσια στο συρματόσχοινο της πόλης να φυλακίζουν τους κατοίκους. Γιατί όταν δεν αφήνεις τις επιλογές να περπατήσουν στο στίβο της ζωής τότε είσαι δέσμιος κατάστασεων που είναι ξένες και άλλο τόσο δανεικές... Και επειδή κουράστηκα να ξεσκονίζω την μνήμη μου φίλτατη, σου παραθέτω ορισμένες προτάσεις από την παιδιάστική καταγραφή του ήχου που ξύπνησε μέσα μου αυή η ταινία...
Τι είναι φανταστικό τι είναι αληθινό εσύ μπορείς να διακρίνεις;
Και Αν από ένα παγόβουνο μπορείς να δεις μόνο το 10% και αν όλη συ τη ζωή ψάχνεις για να βρεις την αλήθεια τότε έρχεται μια στιγμή που σου ζητάει απαλλαγή από τις αυταπάτες, για να χορέψεις για λίγο σε ένα φανταστικό ρυθμό... Τι απ' όσα φαντάστηκες δεν είναι αληθινό; Πια φαντασία λυγίζει; Όλα υπάρχουν όσο ριζώνουν στα μονοπάτια της ψυχής σου και είναι εκεί μαζί σου...
Συγχώρεσε με για το άναρχο και το ακατάσχετο των παραπάνω σκέψεων. Είναι απλά μια αποσπασματική, 2-3 στιγμιότυπα από ένα "ανήλικο" κείμενο!
υγ. δεν αναγνωρίζω το επιχείρημα της μαζικότητας που προαναφέρθηκε, μια ταινία ή ένα έργο τέχνης είναι απλά ενα κελάηδημα, ένα μικρό ερέθισμα. Και ο καθένας μας ένα μοναδικό υπερπέραν που αποκωδικοποιεί σινιάλα και ήχους από την ηχώ που κατακλείζει την δική του προσωπική εμπειρία...
Για αυτό και για πολλά άλλα σου αναγνωρίζω το διακίωμα να μην σου άρεσε! Χαχα(ελπίζω να μην έγινα κουραστικός):)
Δημοσίευση σχολίου