Ε ρε τί έπαθε το καψερό....

Σήμερα το πρωί, όπως κάθε Μ. Σάββατο, πήγα να κοινωνήσω (καλά, καλά όχι κάθε Μ. Σάββατο αλλά όταν κάνω νηστεία πηγαίνω). Έχω πει σε προηγούμενο post πόσο πολύ μου αρέσει η πρώτη Ανάσταση κ ίσως είναι η καλύτερη μου στιγμή στη Μεγάλη Βδομάδα (εκτός από τη μαγειρίτσα και το αρνί :Ρ).
Τέλος όμως με τα εισαγωγικά, αυτό το post δημιουργήθηκε για να διηγηθώ κάτι που συνέβη στην εκκλησία ακριβώς μπροστά μου, περιμένοντας να κοινωνήσω. Ήταν μια γιαγιά με ένα πιτσιρικάκι γύρω στα 3. Το πιτσιρίκι να φωνάζει "πάμε σπίτι", ο παππάς να λέει "Εδώ είναι ο Χριστούλης και άνοιξε το στόμα" και η γιαγιά να λέει "έλα να πιούμε το χυμό".Το ακούει αυτό ο παππάς, τα παίρνει και να φωνάζει "ναι, αυτά λέτε και γι' αυτό γίνεται αυτό". Πλακώνει κ ένας που τους βοηθάει στην εκκλησία, και να το έχουν πιάσει το μωρό 3 για να το φέρουν βόλτα. Τελικά κοινωνάει το μωρό και με λυγμούς αλλά και παράπονο να φωνάζει "Το 'φαγα, το 'φαγα". Μωρέ το λυπήθηκα τόσο πολύ αλλά παράλληλα ήταν και τόσο αστείο. Μου θύμισε λίγο τις παλιές ελληνικές ταινίες που μόλις σκοτωνόταν κάποιος φώναζε "Μ' έφαγες".
Α και για να μη το ξεχάσω:

Καλό Πάσχα σε όλους