Σε λίγο θα τους πληρώνουμε κιόλας...

Πρώτα από όλα να πω χρόνια πολλά σε αυτούς που γιορτάζουν σήμερα. Και όποιος έχει Δημήτρη/ Δήμητρα να τους χαίρεται κτλ. Περνάω κατευθείαν στο θέμα.
Μια γνωστή μου τελείωσε Ιστορικό-Αρχαιολογικό και όπως είναι λογικό άρχισε να ψάχνει δουλειά σε μουσεία. Άνοιξε τις αγγελίες και άρχισε τα τηλέφωνα. Η απάντηση ήταν η ίδια: "Προσλαμβάνουμε σε όλες τις θέσεις, σε όποια θέση θέλετε εσείς. Αλλά.....ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ. Μετά από κάποιες ώρες εργασίας, σας δίνουμε ένα χαρτί που λέει ότι δουλέψατε στο μουσείο μας". Δηλαδή πηγαίνεις, τους δουλεύεις και το όφελος σου είναι ένα χαρτί. Το παίρνεις το χαρτί και πηγαίνεις για καφέ μαζί του, το πηγαίνεις βόλτες και γενικά είσαι ευτυχισμένος γιατί σπούδασες, έχεις δουλέψει και έχεις συμβάλλει στη κοινωνία. Οι λογαριασμοί που τρέχουν, τα προσωπικά έξοδα δεν σε αγγίζουν γιατί εσύ έχεις το χαρτί και έχουν λυθεί ουσιαστικά όλα σου τα προβλήματα. Και το πιο τρελό είναι οτι τα μουσεία αυτά έχουν κόσμο που δουλεύει εθελοντικά. Ρε μας κοροϊδεύετε; Σε λίγο θα δουλεύουμε και σαν ευχαριστώ θα τους πληρώνουμε και από πάνω για το καλό που μας κάνανε.
Και από την αντίπερα όχθη, ακούς στη ΕΡΤ μισθό 20.000 ευρώ για κάθε επεισόδιο (1 επεισόδιο τη βδομάδα, do the math please), τον οποίο πληρώνω εγώ και εσύ και στην ιδιωτική τηλεόραση 100.000 το μήνα. Όλα αυτά χωρίς να έχουν σπουδάσει και χωρίς να κάνουν ουσιαστικά τίποτα. Και ύστερα λένε κοροιδευτικά: "Αμάν όλοι θέλουν να γίνουν τραγουδιστές και να βγούν στη τηλεόραση;".
Γιατί κύριος να πάω να σπουδάσω; Ποιό το κίνητρο; Γιατί να μην κυνηγήσω και εγώ το εύκολο χρήμα;