H Ανάσταση του Κίτσου

Χθες, μετά από πολύ καιρό αποφασίζω να πάρω το αμάξι και να κάνω μια βόλτα μαζί με τη μάνα μου. Ξεκλειδώνουμε, μπαίνω εγώ μέσα και η μάνα μου απέξω να με βοηθήσει να ξεπαρκάρω( μη χτυπήσουμε και κανένα αυτοκίνητο) και πάω να βάλω μπροστά τη μηχανή. Γυρίζω το κλειδί, πατάω συμπλέκτη( όσο απίστευτο και να είναι θέλει συμπλέκτη για να μπει μπρος) και ακούω ένα θόρυβο, λες και παραπονιόταν ο Κίτσος."Μπα" σκέφτομαι "δε θα το έκανα καλά".Το ξανακάνω και πάλι αυτός ο θόρυβος..Το λέω στη μάνα μου, ξαναδοκιμάζουμε, τίποτα. Φωνάζουμε και κάτι γείτονες και αυτοί τίποτα. Σκεφτόμαστε μήπως είναι μπαταρία(ναι, είχα καιρό να το κουνήσω..). Παίρνουμε τα καλώδια, και παίρνουμε από τον μπροστινό μας μπαταρία( ναι υπήρχε και άντρας στη παρέα γιατί αν περιμέναμε από εμάς, ακόμα θα το ψάχναμε)..Και φανταστείτε τί έγινε...Τίποτα. Αποφασίζουμε οτι δε μπορούμε να κάνουμε κάτι και οτι πρέπει να καλέσουμε οδική βοήθεια.
Σήμερα, καλώ την οδική βοήθεια και σε κανα μισάωρο μου χτυπάνε το κουδούνι. Κατεβαίνω, πάω να βάλω μπρος για να δει ότι δεν μπαίνει,και αρχίζουμε πάλι με τα καλώδια και μια μπαταρία δοκιμές. Έπαιρνε μπρος, αλλά μόλις το έκλεινα και ξανάνοιγα τη μηχανή πάλι αυτός ο θόρυβος..Τελικά, με τα πολλά πολλά μας λέει ο άνθρωπος της οδικής βοήθειας πρέπει να πάτε στη Toyota να αλλάξετε μπαταρία. Αλλά, δεν έπρεπε να σβήσει ούτε μια φορά γιατί ύστερα δε γινόταν να πάρει μπρος. Εγώ φοβόμουν και ένας γείτονας προσφέρθηκε να το πάει μέχρι την αντιπροσωπία. Πήγαμε, περιμέναμε( πολύ) μας άλλαξαν τη μπαταρία και έτσι ζωντανός και πάλι ο Κίτσος, γυρίσαμε σπίτι.