Τί με παίρνεις τηλέφωνο τότε;

Πριν 3 εβδομάδες περίπου είχα πάει με τη μάνα μου στα Praktiker. Είδαμε κάτι πραγματάκια που μας άρεσαν και αποφασίσαμε να τα πάρουμε. Αυτά ήταν 3 καρέκλες σαλονιού και ένας καθρέπτης μπάνιου. Ο καθρέπτης δεν ήταν διαθέσιμος αλλά οι καρέκλες υπήρχαν. Έτσι αποφασίσαμε να τον παραγγείλουμε και όταν έρθει να μας τα μεταφέρουν αυτοί όλα αφού θα πληρώναμε τη μεταφορά 30 ευρώ (πού να χωρέσει ο καθρέπτης στο Yaris). Δίνουμε μια προκαταβολή και μας λένε ότι θα μας πάρουν τηλέφωνο όταν είναι όλα έτοιμα να περάσουμε από εκεί, να τους εξοφλήσουμε και να μας πάρουν οι μεταφορείς να κανονίσουμε για τη μέρα και την ώρα.
Αυτό το Σάββατο μας παίρνουν τηλέφωνο και επειδή δε το πρόλαβα πηγαίνουμε τη Δευτέρα να τους ρωτήσουμε γιατί μας πήραν τηλέφωνο και τί γίνεται με τη παραγγελία (θέλαμε να πάρουμε και κάτι άλλο). Η απάντησή τους ήταν ότι ήρθε ο καθρέπτης αλλά οι καρέκλες δεν ήταν διαθέσιμες. Μα τους λέμε οι καρέκλες ήταν διαθέσιμες, δεν τις κρατήσατε; Ναι, αλλά αυτές ήταν ελαττωματικές μας απαντάνε. Τέλος πάντων φεύγουμε και το βράδυ της Δευτέρας μας τηλεφωνούν και πάλι και μας λένε ότι η παραγγελία είναι έτοιμη και να πάμε να τους εξοφλήσουμε.
Πηγαίνω κι εγώ χαρωπή σήμερα, κάθομαι στην ουρά και περιμένω κοντά στο μισάωρο, και μόλις φτάνει η σειρά μου μου λέει η κοπέλα ότι πρέπει να έχω ένα χαρτί που θα μου δώσουν τα παιδιά από τα έπιπλα. Πηγαίνω εκεί και μου λέει ένας υπάλληλος :"Δεν τις έχουμε αυτές τις καρέκλες. Από Δεκέμβριο τώρα". Του εξηγώ ότι αυτοί μας πήραν να έρθουμε να εξοφλήσουμε (άρα η παραγγελία ήταν έτοιμη) και αυτός, ευγενέστατος βέβαια δε μπορώ να πώ, μου εξηγεί οτι δεν μπορεί να κάνει κάτι.
Δε μπορώ να καταλάβω ποιός μ@λ@κ@ς θεώρησε ότι όλα ήταν έτοιμα. Δεν υπάρχει πια καθόλου συνεννόηση μεταξύ των τμημάτων; Το κορυφαίο είναι ότι το σλογκαν τους είναι Φθηνά και Υπεύθυνα. Να χέσω την υπευθυνότητά σας ρε....

Σε λίγο θα τους πληρώνουμε κιόλας...

Πρώτα από όλα να πω χρόνια πολλά σε αυτούς που γιορτάζουν σήμερα. Και όποιος έχει Δημήτρη/ Δήμητρα να τους χαίρεται κτλ. Περνάω κατευθείαν στο θέμα.
Μια γνωστή μου τελείωσε Ιστορικό-Αρχαιολογικό και όπως είναι λογικό άρχισε να ψάχνει δουλειά σε μουσεία. Άνοιξε τις αγγελίες και άρχισε τα τηλέφωνα. Η απάντηση ήταν η ίδια: "Προσλαμβάνουμε σε όλες τις θέσεις, σε όποια θέση θέλετε εσείς. Αλλά.....ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ. Μετά από κάποιες ώρες εργασίας, σας δίνουμε ένα χαρτί που λέει ότι δουλέψατε στο μουσείο μας". Δηλαδή πηγαίνεις, τους δουλεύεις και το όφελος σου είναι ένα χαρτί. Το παίρνεις το χαρτί και πηγαίνεις για καφέ μαζί του, το πηγαίνεις βόλτες και γενικά είσαι ευτυχισμένος γιατί σπούδασες, έχεις δουλέψει και έχεις συμβάλλει στη κοινωνία. Οι λογαριασμοί που τρέχουν, τα προσωπικά έξοδα δεν σε αγγίζουν γιατί εσύ έχεις το χαρτί και έχουν λυθεί ουσιαστικά όλα σου τα προβλήματα. Και το πιο τρελό είναι οτι τα μουσεία αυτά έχουν κόσμο που δουλεύει εθελοντικά. Ρε μας κοροϊδεύετε; Σε λίγο θα δουλεύουμε και σαν ευχαριστώ θα τους πληρώνουμε και από πάνω για το καλό που μας κάνανε.
Και από την αντίπερα όχθη, ακούς στη ΕΡΤ μισθό 20.000 ευρώ για κάθε επεισόδιο (1 επεισόδιο τη βδομάδα, do the math please), τον οποίο πληρώνω εγώ και εσύ και στην ιδιωτική τηλεόραση 100.000 το μήνα. Όλα αυτά χωρίς να έχουν σπουδάσει και χωρίς να κάνουν ουσιαστικά τίποτα. Και ύστερα λένε κοροιδευτικά: "Αμάν όλοι θέλουν να γίνουν τραγουδιστές και να βγούν στη τηλεόραση;".
Γιατί κύριος να πάω να σπουδάσω; Ποιό το κίνητρο; Γιατί να μην κυνηγήσω και εγώ το εύκολο χρήμα;

Πολύ γέλιο

Σπάνια γελάω με τη καρδιά μου όταν βλέπω βιντεάκια στο αγαπητό YouTube. Αλλά με το συγκεκριμένο video του Remi Gaillard πέθανα στα γέλια. Είδα και τα υπόλοιπα που έχει ανεβάσει αλλά δε τα βρήκα τόσο καλά.

Just Enjoy....

Ζητείται ελπίς...

Μια από αυτές τις μέρες έπεσε στα χέρια μου η εφημερίδα City Press. Μέσα υπήρχε το ένα δημοσίευμα από την Μαρία-Ελένη Σπυροπούλου το οποίο περιείχε και τα εξής:

"Από την ημέρα που ανακοινώθηκαν οι εκλογές 55.800 Έλληνες έτρεξαν -κυριολεκτικά ποδοπατήθηκαν- για να γίνουν μέλη του ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, οι περισσότερες εγγραφές έγιναν στα βόρεια και στα νότια προάστια, ενώ για πρώτη φορά από ιδρύσεως του Κινήματος συνολικά 156.000 μέλη πληρώνουν τη συνδρομή τους στο κόμμα, τη στιγμή που μέχρι πρότινος, ακόμα και στις ένδοξες εποχές του Ανδρέα Παπανδρέου, τα μέλη που ανταποκρίνονταν με συνέπεια στις οφειλές τους δε ξεπερνούσαν τις 110.000."

Και αυτό δυστυχώς είναι αλήθεια. Πας, γράφεσαι στο κόμμα (στο κάθε κόμμα, δεν έχω κάτι ενάντια στο ΠΑΣΟΚ), δηλώνεις συμπαράσταση, βοηθάς με όποιο τρόπο σου υποδείξουν με την ελπίδα ότι εσύ ή κάποιο οικείο σου πρόσωπο θα βολευτεί σε καμία θέση στο Δημόσιο. Κάνεις ουσιαστικά τη δουλειά που θέλουν αυτοί και σε πληρώνουν με μια υπόσχεση (αυτό και αν είναι φτηνά εργατικά χέρια). Δε ξέρω ποιός βγαίνει νικητής από αυτό το αλισβερίσι. Ο πολίτης, ο οποίος νομίζει ότι όταν χρειαστεί το κόμμα αυτό θα είναι δίπλα του ή οι πολιτικοί που κάνουν ολόκληρες προεκλογικές εκστρατείες με μηδενικό κόστος σε εργατικό δυναμικό. Και μη κοροϊδευόμαστε, το κάθε κόμμα θα διορίσει μόνο τους πολύ δικούς του και όχι όλους αυτούς.
Αλλά όπως είπε και κάποιος γνωστός μου, αυτό γίνεται για να πεις στο τέλος ότι τουλάχιστον προσπάθησα και να έχεις την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει. Απλά κρίμα...

Τίποτα το σπουδαίο

Πρώτη φορά δεν έχω τίτλο να βάλω σε ένα post. Ίσως επειδή έχω ξεχάσει πώς γίνεται το blogging, ίσως επειδή δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να πω.
Οι διακοπές τελείωσαν και οι ρυθμοί έχουν επανέλθει στους κανονικούς. Τελικά εγώ πήγα στο χωριό, όπως είχα προβλέψει στο προηγούμενο post και πουθενά αλλού. Τίποτα το καταπληκτικό οικογενειακά με όλα τα κακά αλλά και τα καλά που συνεπάγεται αυτό. Το μόνο που μου έμεινε από αυτές τις διακοπές; 3-4 κιλά παραπάνω από τις κραιπάλες που γίνονταν επί 1 μήνα και κάτι που ήμασταν μόνοι μας σπίτι.
Γενικά η Ελλάδα κλυδωνίζεται ανάμεσα στις εκλογές (αλήθεια, μόνο εγώ δεν ξέρω τί να ψηφίσω ή έχουν και άλλοι αυτό το πρόβλημα;) και στο ποιά θα είναι η επόμενη μαγείρισσα της Μενεγάκη αφού αποχώρισε το καλοκαίρι η προηγούμενη. Τώρα θα μου πεις τί λες ρε κοπελιά και όμως αν κάνεις το λάθος να κάτσεις να δεις τα "μεσημεριανάδικα" που φέτος αρχίζουν από το πρωί και τελειώνουν αργά το απόγευμα νιώθεις οτι η εύρεση μαγείρισσα από τη Μενεγάκη είναι θέμα υψίστης σημασίας.
Θα κλείσω με ΛΑΤΡΕΜΕΝΗ διαφήμιση που προβλέπεται να γίνει μεγάλο hit του χειμώνα:

Επανεμφάνιση στην blog-όσφαιρα

Buongiorno!!
Μετά από απουσία αρκετών ημερών (για να μη πω μήνα και κάτι) θυμήθηκα οτι κάπου στο διαδίκτυο υπάρχει και ένα blog το οποίο το είχα παρατημένο (για να μη το πω αλλιώς). Λοιπόν τα νέα μου:
1. Παραιτήθηκα!! Συνήθως αυτό είναι κακό μαντάτο αλλά στη περίπτωση μου ήταν η καλύτερη λύση. Εκτός από το ανύπαρκτο 8ωρο, ο τυπάς που είχε την εταιρία αποδείχτηκε πολύ μ@λάκας και από τη στιγμή που ούτε ενοίκιο αλλά ούτε σκυλιά, γατιά ή παιδιά έχω να φροντίζω γιατί να κάθομαι να σκάω και να έχω τον άλλο να μου γκρινιάζει.. Έτσι, τη Παρασκευή που μας πέρασε μάζεψα τα κουβαδάκια μου και ξεκίνησα για άλλη παραλία. Όχι άλλη δουλεία δεν έχω βρει αλλά πραγματικά προτιμώ να πάω για πωλήτρια, παρά να έχω για αφεντικό αυτόν.
2. Διακοπές δεν έχω κανονίσει τίποτα. Μου έχουν πει 4 άτομα για διακοπές, λέω σε όλους ναι (γιατί να τους πω όχι και να τους δυσαρεστήσω) και τελικά το κόβω να την περνάω στο κλεινόν άστυ ή να πάω, όπως κάθε χρόνο, στο χωριό.
3. Οι γονείς έχουν ανέβει στο χωριό, εγώ από τη Δευτέρα δεν έχω βάλει κώλο κάτω (βλέπεις 3 μήνες που έμεινα στη δουλειά, είχα αφήσει πολλές εκκρεμότητες πίσω-όχι κάτι σοβαρό άτομα που δεν έχω δει) και έτσι έχω λυσσάξει εγώ αλλά και τα αδέλφια μου στις έτοιμες πίτσες (sorry about that brothers..).
Κάτι άλλο συνταρακτικό δεν έχει συμβεί (ΟΚ, το ξέρω ούτε αυτά ήταν συναρπαστικά νέα, αλλά δώστε μου λίγο χρόνο να ξαναρχίσω να συνηθίζω και υπόσχομαι ότι θα επανέλθω δριμύτερη :Ρ)

Γρίπη των χοίρων :D

Χρόνο για να μπαίνω να γράφω posts δεν έχω (θα βρω-αυτό είναι απειλή) αλλά αυτό μόλις το είδα, δεν άντεξα, ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. To "δανείστηκα" από γνωστό μου που το έβαλε στο facebook. Have fun....

Διάσημος ηθοποιός πέθανε από τη γρίπη των χοίρων ...

Και όλοι ξέρουμε ποια τον κόλλησε ...

I 'm back, baby!!!!!

Μετά από 1 μήνα και κάτι, θυμήθηκα ότι έχω ένα blog και πρέπει να γράψω και τίποτα γιατί έχει αραχνιάσει.... Ο λόγος είναι ότι απλά δε προλαβαίνω!!!
Τα ευχάριστα είναι ότι έπιασα δουλειά εδώ και 3 βδομάδες. Είναι σε μια εταιρία που πουλάει αυτοματισμούς, όργανα για μετρήσεις κλπ. Είμαι κάτι ανάμεσα σε γραμματεία και προώθηση προϊόντων. Το καλό είναι ότι δε καλώ εγώ να πουλήσω (γιατί εκεί πέφτει βρισίδι-το έχω κάνει και δεν αντέχεται), αλλά παίρνουν αυτοί και εσύ συμβουλεύεις τί θα μπορούσαν να αγοράσουν.
Το κλίμα είναι καλό, το ίδιο και οι συνάδελφοι. Φυσικά και είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης (η πιο νέα, η πιο μικρή) και όλα τα θελήματα τα κάνω εγώ. Μεγάλο μειονέκτημα είναι το ωράριο. Πιάνω δουλειά στις 8.30 και σχολάω standard μετά τις 7. Βάλε και μια ώρα και κάτι για το πήγαινε και άλλο τόσο για το έλα (η δουλειά είναι στο Κερατσίνι κ εγώ μένω Δάφνη). Μου τρώει όλη τη μέρα και δε προλαβαίνω να κάνω τίποτα. Καταλαβαίνετε ότι το ΣΚ τρέχω και δε φτάνω για να κάνω τις δουλειές που έχω αφήσει πίσω (και έτσι πήγε τόσο πίσω το κακόμοιρο τούτο blog). Ο μισθός είναι ο βασικός χωρίς υπερωρίες. Άρα καθόλου χρόνος για ξεκούραση τις καθημερινές και γεμάτα ΣΚ αλλά δε με φοβάμαι, είμαι μάχιμη εγώ :D
Άλλα συνταρακτικά νέα δεν υπάρχουν, και υπόσχομαι ότι σιγά σιγά θα επανέλθω και εγώ στην blogο-καθημερινότητά μου.

Ε ρε τί έπαθε το καψερό....

Σήμερα το πρωί, όπως κάθε Μ. Σάββατο, πήγα να κοινωνήσω (καλά, καλά όχι κάθε Μ. Σάββατο αλλά όταν κάνω νηστεία πηγαίνω). Έχω πει σε προηγούμενο post πόσο πολύ μου αρέσει η πρώτη Ανάσταση κ ίσως είναι η καλύτερη μου στιγμή στη Μεγάλη Βδομάδα (εκτός από τη μαγειρίτσα και το αρνί :Ρ).
Τέλος όμως με τα εισαγωγικά, αυτό το post δημιουργήθηκε για να διηγηθώ κάτι που συνέβη στην εκκλησία ακριβώς μπροστά μου, περιμένοντας να κοινωνήσω. Ήταν μια γιαγιά με ένα πιτσιρικάκι γύρω στα 3. Το πιτσιρίκι να φωνάζει "πάμε σπίτι", ο παππάς να λέει "Εδώ είναι ο Χριστούλης και άνοιξε το στόμα" και η γιαγιά να λέει "έλα να πιούμε το χυμό".Το ακούει αυτό ο παππάς, τα παίρνει και να φωνάζει "ναι, αυτά λέτε και γι' αυτό γίνεται αυτό". Πλακώνει κ ένας που τους βοηθάει στην εκκλησία, και να το έχουν πιάσει το μωρό 3 για να το φέρουν βόλτα. Τελικά κοινωνάει το μωρό και με λυγμούς αλλά και παράπονο να φωνάζει "Το 'φαγα, το 'φαγα". Μωρέ το λυπήθηκα τόσο πολύ αλλά παράλληλα ήταν και τόσο αστείο. Μου θύμισε λίγο τις παλιές ελληνικές ταινίες που μόλις σκοτωνόταν κάποιος φώναζε "Μ' έφαγες".
Α και για να μη το ξεχάσω:

Καλό Πάσχα σε όλους

Ποιός κάνει τη πρώτη κίνηση;

Χθες το απόγευμα, αποφασίσαμε να πάμε για καφέ με κάτι φίλες. Βρισκόμαστε και αποφασίζουμε να πάμε στη καφετέρια που δουλεύει το αγόρι της μιας κοπέλας. Καθόμαστε, πίνουμε τον καφέ μας και παράλληλα παίζει και το μάτι για να δούμε τί κόσμο έχει μαζέψει η καφετέρια (μόνη γαρ, δεν κάνω και τίποτα κακό). Και τότε, βλέπουμε έναν καλό, γύρω στα 28-30, (έρωτα, ώ έρωτα..) και από εκείνη τη στιγμή αρχίζει μια τεράστιο ψηστήρι από τις 2 φίλες μου για να πάω να του μιλήσω, αφού βλέπαμε ότι κοίταζε και αυτός.
Εγώ να είμαι της γνώμης ότι αν ήθελε να ερχόταν να μιλήσει αυτός, οι άλλες να είναι της γνώμης "μα μην είσαι μαλ@κας, μισή ντροπή δική σου, μισή ντροπή δική του". Ο σερβιτόρος- φίλος της μίας κοπέλας να λέει "πάντως εμένα δε μου αρέσει" και ο φίλος της άλλης κοπέλας, που ήρθε αργότερα και δεν τη πρόλαβε τη φάση, με έστειλε αδιάβαστη με τη φράση :"Ε μα καλά τώρα πια οι άντρες δεν κάνουν καμάκι, ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ κιόλας, περιμένουν από τη κοπέλα να τους την πέσει". Τί λες ρε παιδί μου, αν βαριούνται να κάτσουν σπίτι τους, να παίξουν pro. Δηλαδή, ήμουν και εγώ γαϊδούρα να θέλω να το κουράσω το παιδί..
Πώς έχουμε γίνει ρε σύ. Δε ξέρω αν εγώ είμαι η υπερβολική αλλά αν είναι να κάνω εγώ τη πρώτη κίνηση, συγνώμη αλλά ξενερώνω και χάνω το ενδιαφέρον μου. Και στη τελική, εμένα η Disney μου έμαθε ότι ο πρίγκηπας έψαχνε να βρει τη Σταχτοπούτα από το γοβάκι της, όχι η Σταχτοπούτα τον πρίγκηπα :D

Αρκουδο-απορία

Σήμερα αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας μια απορία που έχω στο περίπου 3 χρόνια.
Πριν 3 χρόνια, ήταν στη μόδα αυτά τα αρκουδάκια που τα βάζεις στο μπρελόκ και τα πατάς στη κοιλιά και μιλάνε. Κάποιος μου έκανε δώρο ένα τέτοιο και το είχα στα κλειδιά μου. Αυτό μέσα έχει μια μπαταρία, η οποία, όπως είναι φυσικό, τελείωσε. Όμως, σκέφτηκα να μη το πετάξω, ούτε να αλλάξω μπαταρία και να το έχω στα κλειδία μου χωρίς όμως να μιλάει. Αλλά επειδή είχε λίγο βρομίσει, το έβαλα στο πλυντήριο και μόλις το έβγαλα η μπαταρία είχε φορτίσει. Έτσι, κάθε φορά που αποφορτίζει η μπαταρία, το βάζω στο πλυντήριο και όταν το βγάζω αυτό είναι as good as new. Δε ξέρω γιατί γίνεται. Κάθομαι και το σκέφτομαι αλλά δε μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται. Έχει κανείς καμιά ιδέα;

No more automation student

Ναι, ναι είναι αλήθεια. Επιτέλους, παραδώσαμε την εργασία, που με τόσο κόπο (γκούχου, γκούχου) κάναμε. Το ευτυχές γεγονός έγινε την Τρίτη που μας πέρασε και από 'δω και πέρα όπως είπα και σε μια φίλη μου είμαι απλά άνεργη.
Μπορεί να μας πήρε γύρω στους οκτώ μήνες, να αντιμετωπίσαμε δεκάδες προβλήματα, να σπάσανε τα νεύρα άλλες τόσες φορές αλλά τελικά άξιζε η όλη διαδικασία. Τα πράγματα που μάθαμε στην πράξη σ' αυτούς τους οκτώ μήνες δε τα μάθαμε τα άλλα 4 χρόνια που μείναμε στο ΤΕΙ. Το ξέρω, γκρίνιαζα με το παραμικρό, ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω αλλά τί να κάνουμε αυτή είναι η φύση μου (γυναίκα δεν είμαι? :Ρ).
Και τώρα εύρεση εργασίας. Αρχικά, θα ψάξω για κάτι σχετικό με τον αυτοματισμό, αν δε βρω κάτι σχετικό με τα help desk για το Ίντερνετ (αυτό έκανα στη πρακτική) και αν δε βρω και εκεί θα γίνω πωλήτρια. Ή ό,τι μου κάτσει. Σιγά που θα κάτσω να σκάσω..
P.S. Να ευχαριστήσω κιόλας την οικογένεια μου που με στήριξε σε όλη αυτή τη κατάσταση, αλλά και εσάς για τα καλά σας λόγια, όταν έσπαγα, σας έπρηζα και με υποστηρίζατε.

Grey's Anatomy

Εδώ και λίγο καιρό, σκεφτόμουν να γράψω για το Grey's Anatomy, τη σειρά που έγινε γνωστή στην Ελλάδα από τον ANT1. Εγώ την παρακολουθούσα σχεδόν παράλληλα με την Αμερική, αλλά αυτή τη season άρχισα να την παρακολουθώ και πάλι πριν λίγες μέρες. Σήμερα διάβασα αυτό το άρθρο, που εξηγεί γιατί κολλάμε με τις ιατρικές σειρές.
Συμφωνώ με όλο το άρθρο και γράφει περίπου αυτά που θα έγραφα και εγώ στο post μου. Μη κοροϊδευόμαστε, ποιά δε θα ήθελε να τη σώσει ο McDreamy ή o McSteamy, ή ποιός δε θα ήθελε να τον περιποιηθεί η Izzie σε κάποια δύσκολη στιγμή. Αυτό που μου αρέσει ιδιαίτερα σ' αυτή τη σειρά είναι ότι είναι προσωποκεντρική Εντάξει, δουλεύουν σε ένα νοσοκομείο, δείχνει τα περιστατικά που έρχονται αλλά κυρίως βλέπεις τις εντάσεις και τους έρωτες που δημιουργούνται ανάμεσα στο προσωπικό του νοσοκομείου. Όλα βέβαια δοσμένα εκεί που χρειάζεται με χιουμοριστικό και όπου χρειάζεται με συγκινητικό τρόπο.
Ένα plus που έχει η φετινή σεζόν είναι ότι σε κάθε επεισόδιο γίνεται κάτι που σε κάνει να ταράζεσαι, κάτι που δε το περιμένεις (ομολογώ οτι δεν υπήρχε αυτή η αγωνία πολύ στη προηγούμενη σεζόν).

Τρελό βιντεάκι

" (creepy εεεε?). Φυσικά και δεν ισχύει, ο άνθρωπος, αν διαβάσετε τα σχόλια, είναι ζωντανός και όλα αυτά που βλέπετε εξηγούνται ιατρικά και προκλήθηκαν από σπασμούς που είχε από το χτύπημα.

Άγχος, άγχος, άγχος...

Λοιπόν, σήμερα θα βρεθούμε με τον chief-καθηγητή για να δει την εργασία και να μας πει τί πρέπει να κάνουμε για να κλείσουμε ημερομηνία. Η κοπέλα που είναι μαζί μου είναι στο κρεβάτι από τη μέση της. Θα προσπαθήσει να έρθει αλλά και πάλι έχω άγχος για το τί θα γίνει.... Σε λίγο φεύγω.
Α και εννοείται οτι όταν παραδώσουμε την εργασία, θα γκρινιάζω γιατί θα ψάχνω για δουλειά (όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν άλλωστε οτι το κάνω πολύ καλά :Ρ)

Update: Γυρίσαμε απο τον καθηγητή, πολύ cool μας είπε οτι όλα είναι οk. Κατάφερε και η άλλη κοπέλα να έρθει (α ρε Mesulid αθάνατο). Απλά θα τη παραδώσουμε μετά τις 11 Μαρτίου γιατί αυτός φεύγει εκτός Ελλάδας. Και στο τέλος πήγαμε στο κυλικείο της σχολής και η κοπέλα με κέρασε καφέ (μου τον έριξε πάνω μου- γούρι δε λένε οτι είναι;)

Citizen Kane

Χθες το βράδυ, αποφασίσαμε με τον Javatzis να δούμε καμιά ταινία. Τελικά, μετά από πληθώρα επιλογών καταλήξαμε στο Citizen Kane (Πολίτης Kέϊν ελληνιστί). Είναι μια ταινία του 1941 και πιστεύω οτι το 8,6/10 που του δίνει το www.imdb.com του αξίζει. Για να δούμε λίγο την υπόθεση:

Η ταινία αρχίζει με το θάνατο του Charles Foster Kane, ενός από τους πιο πλούσιους εκδότες εφημερίδας στον κόσμο, στο Xanadu, την ιδιωτική του έπαυλη ανυπολόγιστης αξίας. Ο Τύπος αποφασίζει να του κάνει ένα αφιέρωμα, όμως χρησιμοποιώντας πληροφορίες που είναι γνωστές στο ευρύ κοινό. Θέλοντας όμως να κάνουν ένα σωστό ρεπορτάζ, αποφασίζουν να καταλάβουν τα αίτια πίσω από τις πράξεις του Kane, ερευνώντας την τελευταία λέξη που είπε πριν πεθάνει:"Rosebud". Πιστεύοντας ότι η τελευταία λέξη που λέει κάποιος είναι σημαντική για αυτόν, στέλνουν έναν νέο δημοσιογράφο να μιλήσει με όλους τους ανθρώπους που έζησαν με τον Kane και είναι ακόμα στη ζωή, κάνοντας ένα flashback στη ζωή του.
Τη συνέχεια φυσικά δε θα την πω. Είναι μια ταινία που βασίζεται καθαρά στην ιστορία της και στους χαρακτήρες της, χωρίς τα εφέ που βλέπουμε σήμερα. Για όποιον δεν την έχει δει, είναι μια καλή πρόταση.

Μα, τον τρελομαγνήτη έχω;

Είχαμε κανονίσει με τη κολλητή μου σήμερα να πάμε για καφεδάκι στα Starbucks στο Πανεπιστήμιο (άσχετο αλλά το Toffee Nut Latte το βάλανε όλο το χρόνο whoopee whoopee!-όποιος δεν έχει δοκιμάσει να το κάνει ίσως είναι ο καλύτερος καφές που υπάρχει στα Starbucks). Στο Πανεπιστήμιο κατέβηκα με το λεωφορείο. Σε μία στάση ανεβαίνει ένας, πατημένα 50, που πούλαγε χαρτομάντιλα. Ρώταγε τον κόσμο αν θέλουν και ύστερα πήγαινε στον επόμενο. Φτάνει σε εμένα, με ρωτάει και του απαντάω :"Όχι". Χωρίς νεύρα, χωρίς μορφασμούς, χωρίς τίποτα. Και γυρνάει και μου λέει :"Καλά, πες και ένα ευχαριστώ". Έτοιμη ήμουν να γυρίσω να του πω:"Γιατί τί μου έκανες να σου πω κι ευχαριστώ;". Αλλά συγκρατήθηκα, πήρα βαθιές αναπνοές και του έριξα απλά ένα υποτιμητικό βλέμμα.
Όλοι του έλεγαν ένα όχι και σε κανέναν δεν αντιμίλησε; Μήπως επειδή με είδε κοπέλα, αποφάσισε να βγάλει τα κόμπλεξ του πάνω μου; Τί να πω.. Τρελοί υπάρχουν πολλοί...Και μάλλον τους τραβάω!!!

Η οδύσσεια μιας πτυχιακής

Δε ξέρω αν έχω πει τί είναι αυτή η περιβόητη πτυχιακή που γράφω για αυτήν συνέχεια. Το θέμα είναι:"Έλεγχος υγρασίας, θερμοκρασίας και φωτός μέσω μικροελεγκτή AVR". Αφού τσεκάραμε οτι δούλευε, έπρεπε να το κολλήσουμε σε μια πλακέτα ώστε να το παρουσιάσουμε. Αλλά επειδή και οι δύο ελάχιστη πείρα έχουμε από κολλήσεις, σκεφτήκαμε να πάμε σε έναν πιο ειδικό να μας κάνει τις κολλήσεις. Βρήκαμε έναν που επισκεύαζε τηλεοράσεις, dvd κλπ και πήγαμε και τον ρωτήσαμε αν θα μπορούσε να μας βοηθήσει. Αυτός δέχτηκε ευχαρίστως και το ραντεβού κλείστηκε για χθες το πρωί.
Έρχεται απο εδώ η φίλη μου και κατά τις 10:30 ήμασταν στο μαγαζί του, που είναι 3-4 στενά απο το σπίτι μου. Αφού κάνει τις κολλήσεις, με τη βοήθειά μας (βεβαίως, βεβαίως) του λέγαμε πού πάει το καθένα, ανοίγουμε το ρεύμα και δε δούλευει τίποτα (what a surprise!!!!). Μετά απο πολλά πολλά, καταλαβαίνουμε οτι κάνει βραχυκύκλωμα και οτι κάπου έχει γίνει λάθος. Γυρνάμε σπίτι, παραγγέλνουμε κάτι σουβλάκια (είχε πάει 2 η ώρα) και καθόμαστε να δούμε απο πού γίνεται το βραχυκύκλωμα. Μετά απο ώρα, βρίσκουμε κάτι λαθάκια και περιμένουμε να πάει έξι για να πάμε στο μάστορα να τα δούμε παρέα. Πάμε και μετά απο 1:30 ώρα το κάνουμε επιτέλους να δουλέψει. Έλα όμως, που όταν κάναμε στο σπίτι δοκιμές κατά λάθος κάψαμε ένα κινητήρα-2 μήνες τον είχαμε τον κινητήρα και τον κάψαμε τελευταία μέρα ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΟΥ!!! Δε πειράζει όμως, σήμερα θα κατέβω Αθήνα, θα πάω να πάρω ένα κινητήρα, θα τον συνδέσω και ούτε γάτα ούτε ζημιά..
Τώρα το μόνο που μας μένει είναι τα θεωρητικά και μια σχεδίαση του κυκλώματος μέσω ενός προγράμματος. Το πτυχίο που αχνοφαινόταν, αρχίζει και φαίνεται πιο καθαρά και πιο κοντά.

Σε ποιόν θα ήθελες να μοιάζεις (Τεστάκι)

Για να αρχίσει καλά η εβδομάδα, πάμε να κάνουμε ένα τεστάκι-να γελάσουμε και λίγο...

Ποιός είναι αυτός που θα ήθελες να του μοιάσεις??

Προσπάθησε να το κάνεις χωρίς να κοιτάξεις τις απαντήσεις.....

Please μην δεις τις απαντήσεις μέχρι να το τελειώσεις και θα σου αρέσει !!!

Πάρε ένα κομπιουτεράκι αν χρειάζεται

1) Διάλεξε έναν αριθμό ανάμεσα στο 1-9.

2) Πολλαπλασίασε το με το 3.

3) Πρόσθεσε 3, και μετά πολλαπλασίασε το πάλι με το 3.

4) Θα έχεις ένα διψήφιο ή τριψήφιο αριθμό...

5) Πρόσθεσε τα ψηφία του, τώρα πήγαινε κάτω για τις απαντήσεις...............


Με αυτόν τον αριθμό θα βρεις το άτομο που θέλεις να του μοιάσεις απο την λίστα:

1. Santra Bullock

2. Mισέλ Φάιφερ

3. Άννα Βίσση

4. Μπέζος

5. Bill Gates

6. Νικοπολίδης

7. Paris Hilton

8. Αλέξης Κούγιας

9. Αναστασία!!!

10. Britney Spears

Το ξέρω.. Απλά έχω αυτό το χάρισμα,να επηρεάζω τους ανθρώπους... Μια μέρα ίσως το καταφέρεις και εσύ... Αλήθεια!!!

Υ.Γ.: Σταμάτα επιτέλους να αλλάζεις τους αριθμούς για να πάρεις άλλο αποτέλεσμα. Εγώ είμαι το άτομο που θαυμάζεις!!Παραδέξου το!!!!

Επιτέλους έφτασε

Από χθες κρατάω στα χέρια μου το Samsung U600 (λες και το γέννησα δεν ακούστηκε;). Ωραίο design και με τα χαρακτηριστικά που θέλω. Με το που γκρίνιαξα μέσα σε δύο μέρες ήρθε- ή διαβάζει το blog μου κάποιος από το Πλαίσιο ή εισακούστηκαν οι προσευχές μου :Ρ . Έχω μερικά προβληματάκια αλλά ακόμα δεν έχουμε καλογνωριστεί και δε ξέρω τα χούγια του. Ψάχνω να βάλω ήχο για κλήσεις και μηνύματα αλλά δε μου αρέσει τίποτα. Εσείς τί έχετε; Για να πάρω καμία ιδέα..
Κατά τα άλλα η εργασία πάει καλά. Νομίζω οτι κοντεύουμε να τη τελειώσουμε (το έχω πει τόσες φορές που δε το πιστεύω πια).Τα προβλήματα που είχαμε τα λύσαμε και προχωράμε στα τελικά στάδια.

Παράπονα εβδομάδας

Έχω να κάνω 2 καταγγελίες κυρίες και κύριοι:
α) Από τις 19 του μήνα έχω παραγγείλει το Samsung U600 (ναι, τελικά αποφάσισα!!!) ηλεκτρονικά από το Πλαίσιο και ακόμα το περιμένω (του τύπου όσο το είδες εσύ, το είδα και εγώ). Δεν είναι διαθέσιμο (αν και στο site μια γράφει δεν είναι διαθέσιμο, μία παράδοση σε 24 ώρες). Δε μπορούσαν να πάρουν ένα τηλέφωνο να ενημερώσουν; Φταίω εγώ να ακυρώσω τη παραγγελία; Ή ακόμα χειρότερα να το πάρω από αλλού και όταν δεήσουν να το στείλουν να τους το ξαναστείλω πακέτο (όπως δεν ενημερώνουν αυτοί, να μην ενημερώσω ούτε εγώ);
β)Πήγαμε σήμερα για το πρώτο μας service. Πόσο μας πήραν; 135 ευρώ. Και μας είπαν οτι του χρόνου που θα γίνει πιο εμπεριστατωμένος έλεγχος θα είναι τα διπλάσια. Απαπα..Καλά λέει η μάνα μου οτι το αυτοκίνητο είναι ένας κουβάς που όσα και να του ρίξεις τα τρώει.
Ουφ αυτά είχα να πω, τα είπα και ηρέμησα τουλάχιστον..

Dikiasou.com

Το www.dikiasou.com είναι μια σειρά, η οποία υπάρχει στο Internet από τον Οκτώβριο. Ουσιαστικά είναι ένα video-blog, όπου μια κοπέλα, η Μυρτώ, ανεβάζει βιντεάκια και γράφει για τη σχέση της με το Βίκτωρα, το φίλο της, και τις κολλητές της. Δηλαδή, περιγράφει τη πραγματικότητα των σχέσεων, φιλικών και ερωτικών, με όλα τα προβλήματα που μπορούν να υπάρχουν.
Σαν ιδέα είναι πολύ καλή, οι ηθοποιοί νέα πρόσωπα και πιστευτοί και το σενάριο αρκετά καλοδουλεμένο. Το σενάριο συμβαδίζει με την ελληνική αλλά και τη παγκόσμια πραγματικότητα (στα πρώτα video βλέπουμε για την εκλογή του Obama). Ένα, επίσης, ωραίο στοιχείο είναι οτι έχουν δημιουργηθεί και άλλα blogs αλλά και λογαριασμοί σε διάφορα sites (facebook, myspace κλπ), όπου μπορείς να δεις την ιστορία και από τη ματιά των συμπρωταγωνιστών. Και πού ξέρουμε, αυτοί οι ηθοποιοί μπορεί να μας απασχολήσουν στο μέλλον (και η Πηλιχού, η κόρη της Λέχου στο Ευτυχισμένοι Μαζί, από το ελληνικό on-line παιχνίδι 5η Ημέρα ξεκίνησε).
Πάντως το καλύτερο είναι τα σχόλια που αφήνουν οι θεατές αυτής της σειράς, οι οποίοι πολλές φορές βρίζουν, συμβουλεύουν και γενικά μπαίνουν στη διαδικασία να γράψουν αυτά που σκέφτονται για τους πρωταγωνιστές. Βέβαια, ποτέ δε μπορεί να είσαι σίγουρος αν τα σχόλια είναι fake ή αληθινά...

Εύρεση καινούργιου κινητού

Από το Δεκέμβριο, έχω ξαμοληθεί να βρω καινούργιο κινητό. Το τωρινό μου κινητό είναι ένα Motorola V620 και το έχω 2,5 χρόνια περίπου. Έχει αρχίσει να πέφτει πολύ γρήγορα η μπαταρία. Επίσης, κάποια πλήκτρα δε δουλεύουν καλά με αποτέλεσμα κάθε φορά που πάω να στείλω ένα μήνυμα, κάνω πρώτα μια δέηση μήπως και φιλοτιμηθεί.

Το συμπαθέστατο, κατά τα άλλα, Motorola V620

Γενικά, εγώ πολλά πολλά δε θέλω από το κινητό. Αυτά είναι περίπου τα χαρακτηριστικά που ψάχνω:

• Μια καλούτσικη κάμερα- όχι πολλά MP.
• Ραδιόφωνο-πώς να περάσει η ρημάδα η ώρα στο λεωφορείο.
• Ξυπνητήρι-και όμως δεν έχω στο δωμάτιο μου.
• Bluetooth-πού πας ρε Καραμήτρο τη σήμερον ημέρα χωρίς Bluetooth;
• Και last but not least να κοστίζει κάτω από 200 ευρώ.

Οι έρευνες έχουν οδηγήσει στο Samsung U600. Αλλά και πάλι έχω αμφιβολίες. Έχει κανείς προσωπική εμπειρία από αυτό το κινητό; Έχετε εσείς κάτι να προτείνετε με τα παραπάνω χαρακτηριστικά; Όποια βοήθεια καλοδεχούμενη!!

To Samsung U600- Γλυκούλι δεν είναι;

Νέο κόλλημα..

Το ξέρω οτι χάθηκα.. Τώρα θα μου πεις σιγά ρε κοπελιά δεν είσαι και από τους πιο συχνούς bloggers. Απλά δεν συνέβη κάτι σημαντικό για να το μοιραστώ μαζί σας. Αλλά δε πτοούμαστε. No news, good news δε λένε;
Λοιπόν, για να επανέλθουμε σιγά σιγά, παραθέτω ένα τραγουδάκι του Κιάμου (γενικά δεν τον πάω, αλλά αυτό μου άρεσε, μάλλον λόγω ρυθμού). Το ξέρω οτι πολλοί με βρίζουν επειδή ακούω ελληνικά, αλλά αφού μου αρέσει δε θα δώσω εξηγήσεις σε κανέναν.. Αμάν πια!!
Για πάμε...

Καλή Χρονιά να έχουμε!!!!

Επιτέλους έφυγε το 2008 (ήταν τόσο καλό, που λένε οτι πρόσθεσαν κι 1 δευτερόλεπτο). Δε ξέρω για εσάς αλλά εγώ παιδεύτηκα με το δίσεκτο. Σε όλα τα επίπεδα ήταν ένα έτος επιεικώς χάλια! Απαπα έφυγε και να μη ξαναγυρίσει που λέμε..
Ήρθε κι εμένα η σειρά μου να δώσω τις ευχές μου για το νέο έτος (μη με πείτε και γαϊδούρα). Λοιπόν παίδες πάνω απ' όλα υγεία σε όλους μας και να βρει ο καθένας αυτό ή αυτά που του λείπουν για να είμαστε ευτυχισμένοι..
Α να μη ξεχάσω: Χρόνια Πολλά και στο μπαμπακούλι μου, που τον λένε Βασίλη.